Straten

H 68

Rond 1840 verkoopt Jan Spaander, veeman te Abbekerk, een huis en erf aan Henricus van der Molen. Dit staat in het kadaster van 1832. De datums in dit kadaster kunnen er enkele jaren naast zitten.

?? - ± 1840 Jan Spaander x Aafje Galis, veeman
Het is niet bekend of Jan en Aafje in Hauwert heeft gewoond.

± 1840 - 1887 Hen(d)ricus van der Molen x Jantje Bennemeer, landman
Henricus van der Molen, geboren 1810 in Hoogwoud en Jantje Bennemeer, geboren 1812 in Wervershoof, trouwden in 1833. Jan Spaander verkocht de boerderij rond 1840. Huurden Henricus en Jantje de boerderij vanaf 1833, of gingen ze hier pas rond 1840 wonen? Volgens de kroniek van ds Sigeridus Gardingius van Rijgersma (Jaarboek 2000, p. 89-95) bouwde Henricus een nieuwe boerderij in het jaar 1856.

Henricus en Jantje kregen 1 zoon en 12 dochters.
Henricus overleed al op 60-jarige leeftijd op 1-2-1871. De oudste en enige zoon van Henricus en Jantje, Cornelis, woonachtig in Obdam, overleed datzelfde jaar, pas 34 jaar oud.

Jantje bleef doorgaan als veehoudster.
Haar dochter Ariaantje trouwt in 1876 met Pieter de Jong uit Enkhuizen. Het stel gaat ook op de boerderij wonen.
Jantje Bennemeer overleed in 1887.

1887 - 1893 Pieter de Jong x Ariaantje van der Molen, landman
Nadat Jantje Bennemeer is overleden, wordt in het kadaster als nieuwe eigenaar genoemd haar schoonzoon Pieter de Jong. Pieter overlijdt heel jong in 1891, pas 39 jaar oud.
Ariaantje hertrouwt 2 jaar later.

1893 - 1938 Frans Galis x Ariaantje van der Molen, landman
Ariaantje wordt als volgende eigenaresse van de boerderij genoemd. Zij was op huwelijkse voorwaarden getrouwd met Frans.
Frans en Ariaantje krijgen in 1895 een zoon, Cornelis.
Ariaantje overlijdt al in 1904, 51 jaar oud. Frans overlijdt in 1938, 82 jaar oud.

1938 - 1967 Cornelis Galis x Cornelia Scheelings, veehouder
Cornelis ging, na het overlijden van zijn vader, door met boeren. Hij trouwde in ?? met Cornelia Scheelings.
Toen Cornelia eind 1966 overleed verkocht Cornelis zijn land aan Cor Beemster en de boerderij aan C. Koertse.
Cornelis verhuisde naar De Hoge Weide in Nibbixwoud.

1967 - 1971 C. Koertse, handelaar in verpakkingsmaterialen
C. Koertse kwam uit Amsterdam. Voor de opslag van zijn verpakkingsmaterialen bouwde hij er opslagruimte bij.
Na een paar jaar verhuisde hij naar Oostwoud.

1971 - ? Bertus van Schaik, houthandelaar en sloper

H 70

Uit de kadastrale gegevens blijkt dat in 1832 op deze plek ook al een herberg stond. De eerst bekende kastelein (beroep vermeld in het kadaster: tapper) was Remmert Veenboer. Omstreeks 1870 werd een nieuwe herberg neergezet. Nog wel stelpvorm, maar nu zonder rieten dak en veestalling.
De kolfbaan, die in 1862 aan de voormalige herberg van K. Otter was gebouwd bleef staan (kroniek van dominee Sigefridus Gardingius van Rijgersma, 1829-1880) .
Deze herberg is het gebouw dat we nu kennen, al zijn er in de loop der tijd veel veranderingen aangebracht.
Aan de gevel waren op een uithangbord vier personen afgebeeld: een boer, een dominee, een advocaat en een soldaat, waaronder een rijmpje stond dat de boer al sprekend voorstelt:
"Of je bidt en of je pleit en of je strijdt,
Ik ben de hen die de eieren leit."

De naam van de herberg was eerst 'De Boerendans'. Daarna werd het 'De Vooruitgang'. Dat duurde niet zoveel jaren, want de vooruitgang - in de landbouw - ging moeizaam. Daarom werd de naam veranderd in 'De Goede Verwachting'. Deze naam is heel lang blijven bestaan. De namen van het café hadden dus een duidelijke betekenis. Later werd de naam 'De Sack' en tot slot het 'Wapen van Hauwert'.

Eigenaars/bewoners:
? - 1834 Remmert Veenboer x Geertje Smal, tapper.
Remmert verkoopt de herberg in 1834 aan Jacob Smal.

1834 - 1841 Jacob Smal.
In het kadaster staat Jacob als eigenaar vermeld, woonachtig te Berkhout, zonder beroep.
Het is onbekend of hij in Hauwert gewoond heeft of dat hij de herberg verpachtte.
In oktober 1841 verkocht Jacob de herberg aan Herke Zwagerman, woonachtig te Hoog en Laag Zwaagdijk. Herke Zwagerman verkocht twee maanden later, in december 1841, het geheel aan Klaas Otter.

1841 - 1866 Klaas Otter x Elisabeth Langedijk
Als beroep staat bij Klaas gemeld: landman.
In vroeger tijden werd een herberg op het platteland vaak gecombineerd met een boerderij, vooral in kleine dorpen, zoals Hauwert. Na 25 jaar verkoopt Klaas huis en erf aan Bastiaan Burger.

1866 - 1868 Bastiaan Burger.
In het kadaster staat Bastiaan als landbouwer te Grootebroek vermeld. Onderstaande advertentie laat echter zien dat Bastiaan zich wel degelijk met de herberg in Hauwert bemoeide. Ook blijkt dat in 1866 de herberg al de naam 'De Goede Verwachting' droeg.

Purmerender Courant, 12 september 1866

Bastiaan kocht huis en erf. In 1866 is sprake van bijbouw, en als in 1868 de herberg verkocht wordt, is er sprake van huis, erf, doorrijstal en kolfbaan. Volgens ds. Redingius was de kolfbaan al gebouwd in 1862 door Klaas Otter. Mogelijk is in de tijd van Bastiaan de herberg vernieuwd.
Reeds in 1866 werd het faillissement van Bastiaan Burger aangevraagd. De herberg werd in 1868 gekocht door Jan van Slooten.

f
Purmerender Courant, 14 november 1866

1868 - 1898 Jan van Slooten x Trijntje Vis
Deze stond bekend om zijn landaanwinning, want hij heeft vele stukken sloot gedempt.
Vroeger ging er een open sloot langs het hele dorp die voor en achter de huizen omliep.
In 1883 heeft Jan de doorrijstal gedeeltelijk vernieuwd.

1920 - 1927 Pieter Baas.
Het hoofdberoep van Pieter was landbouwer.

1927 - 1945 Jan Hoek.
Zijn vrouw heeft veel gedaan voor het verenigingsleven.
Echter, tijdens het bevrijdingsfeest besloot het echtpaar Hoek het cafe vroeg te sluiten, wat hen niet in dank werd afgenomen. Ze werden vanaf die tijd geboycot.

Café "De Goede Verwachting" met mevr. Hoek.
Links de handwagen van P. Wittebol, werkman bij Cor Stapel de timmerman.

1945 - 1946 J. Lak.

1947 - 1960 C. van Soest.
De familie van Soest kwam uit Rotterdam. Van Soest had tot dan toe op de grote vaart geoberd. Het runnen van een cafe op een klein dorp was iets heel anders.
Van Soest zorgde voor nieuwe biljarts. Voor de rest veranderde er niet zo veel. De bar was voor bij de weg. De ingang was midden in het café.

1960 - 1961 W. Kampfraat.
Kampfraat bracht geen veranderingen aan. Het was er wel altijd heel gezellig. De man zat vol grappen en grollen en als je niet oppaste was je knip steeds leeg.

1961 - 1971 Adriaan Hamming x Jannie Hegeman.

Hamming heeft veel aan het café gedaan. De oude kolfbaan en danszaal werden gesloopt. Alles ging om en er kwam een andere zaal en een ander toneel; heel veel eigen werk.
Naast deze verbouwingen startte Adriaan en Jannie al snel met een hotel. Boven het cafe kwamen 4 kamers met (voor die tijd een luxe) een badkamer op de gang. De familie Hamming ging zelf boven aan de voorkant wonen.
Achter het café kwam een nieuwe toiletruimte, en achter deze toiletruimte werden nog eens 6 slaapkamers met een grote badruimte op de gang gebouwd. Al vrij snel waren alle kamers de hele zomer volgeboekt (veel Amsterdammers en mensen uit Den Haag). Als de VVV belde en alle kamers waren vol, dan verhuurde Hamming zijn eigen kamers en sliep de familie zelf op het toneel.
In die tijd begon Jannie Hamming met een restaurant waar de gasten konden eten.
's Winters zaten de meeste kamers vol met werklui.

Bij Hamming kon heel veel, zelfs Hauwert '65 heeft nog een paar keer getraind in de zaal.
Vanwege de bouw van het dorpshuis, alle verenigingen trokken daar naartoe, is de familie Hamming uit Hauwert vertrokken.

1971 - 1974 J. Lucassen.
Lucassen veranderde weinig, Joop in de keuken en Bep zijn vrouw in het café.

Het café rond 1980.

1974 - 1980 F. v.Dijk x Marja.
Frens en Marja hadden veel logies o.a. van bulldozer machinisten van de verkaveling Grootslag; ook nog Engelse en Ierse bouwvakkers. De bar werd van vorm veranderd.
In hun periode ging het Dorus Bruin toernooi van start.

1980 - 1987 Jan en Co Houtsma.
Eerst runde Jan het café, daarna Co. Ook zij hebben het e.e.a. veranderd. De bar werd vergroot en er kwam een nieuwe vloer in de danszaal, een nieuwe voorgevel met kozijnen en centrale verwarming. Het meeste deden ze zelf.

1987 - 1988 P. Luken.
Alles bleef zoals het was. Luken had één stopwoordje: 'niet te filmen'.

1988 - ? N. Meier x Anneke.
Ook zij brachten weer veranderingen aan. In 1993 werden de oude biljarts (de biljarts van v.Soest, zo'n 40 jaar oud) ingeruild.

Anneke en Nico Meier

Bronnen:
1. Westfries Archief, Inventaris van het archief van het gemeentebestuur van Nibbixwoud 1812-1941
2. Jaarboeken 1996 en 2005

H 74

In 1909 kocht Pieter Mantel 2,15 are grond van de kerk voor f 280,-.
Pieter had een gescheiden dochter.
Om haar in de gelegenheid te stellen voor zichzelf te zorgen bouwde hij op de gekochte grond een klein winkeltje, waar ze kruidenierswaren verkocht.

Bewoners:
1909 - 1923 Dieuwie Mantel - kruidenierswinkel.

1923 - 1951 Piet Nooy x Neeltje Stieltjes - kruidenierswinkel, taxibedrijf.
Piet trok eerder met de hondenkar door de omgeving en verkocht zaken als koedekken, koetouwen, sigaren, paardenloten van draverijen etc.

Toen hij de winkel van Dieuwie wilde kopen kon hij geen geld bij de bank lenen omdat hij lang ziek was geweest. Hij verkocht met zijn hondenkar ook altijd rookwaren van 'De Pool' in Hoorn. De tabaksfabrikant had het volste vertrouwen in hem en leende hem f 2.000,-.
Daarom bleven Piet en Neeltje, ook toen de winkel bij de Spar aangesloten was, altijd rookartikelen van 'De Pool' verkopen.
Van 1929 tot 1942 hebben de ouders van Neeltje bij hen ingewoond. Omstreeks 1929 stopte Piet helemaal met de hondenkar en begon, naast de winkel, met de taxi.

1951 - 2001 Jan Monen x Nel Nooy - kruidenierswinkel
In april 1951 trouwde Nel (dochter van Piet en Neeltje) met Jan Monen uit Beets. Zij namen de winkel over. Er werd toen aan de voorkant door Teunis Over 3,35 mtr aangebouwd. Piet en Neeltje Nooy gingen achter wonen, tot zij in 1963 verhuisden naar H105.
In juni 1994 stopte het rijdend postkantoor en kon men voor postzaken in de winkel van Monen terecht.

Nadat in 1999 Jan was overleden besloot Nel door te gaan met de winkel. Hij werd 2 meter korter en de versproducten gingen eruit. Het werd een winkel voor de zogenaamde vergeten boodschappen.
Toen in het najaar 2001 de handelingen van de PTT zo beperkt werden dat het postkantoor niet lonend meer was besloot Nel de zaak voorgoed te sluiten. De laatste kruidenier was uit Hauwert verdwenen.

De winkel is inmiddels afgebroken en er is een nieuw huis neergezet.
Zie ook het Jaarboek 2002, p.18-22.